I Know What You Did Last Summer
I Know What You Did Last Summer is een “requel” van de originele film uit 1997. Deze requel is geregisseerd, deels geschreven en geproduceerd door Jennifer Kaytin Robinson, bekend van Do Revenge en Someone Great.
Ava Brucks (Chase Sui Wonders) viert samen met haar vriendin Danica Richards (Madelyn Cline) haar bruiloft én Independence Day. Na het feest veroorzaken zij en hun vriendengroep een ongeluk. Ze besluiten dit verborgen te houden en door te gaan met hun levens.
Een jaar later kampen sommigen nog steeds met schuldgevoelens. Wanneer Danica een brief ontvangt met de boodschap dat iemand weet wat zij en de rest vorig jaar hebben gedaan, worden ze opgejaagd door een figuur in een oliejas. Als er vervolgens dodelijke slachtoffers vallen, schakelen ze de hulp in van de overlevenden Ray Bronson (Freddie Prinze Jr.) en Julie James (Jennifer Love Hewitt), die iets soortgelijks hebben meegemaakt.
Met deze requel probeert men het succes van eerdere heroplevingen zoals Halloween (2018) en Scream (2022) te evenaren. Waar die films wisten te vernieuwen en tegelijk eer bewezen aan het origineel, ontbreekt dat hier grotendeels. Deze nieuwe versie voelt meer als een bijna letterlijke kopie in een modern jasje. Het kan daardoor vermakelijk zijn voor een nieuwe generatie, maar voor fans van het origineel voelt het vooral als herhaling.
Naast het overnemen van elementen uit de originele film, lijken er ook genoeg scènes rechtstreeks geleend uit andere bekende slasherfilms. Voor liefhebbers van het horrorslashergenre kan dit tegenvallen: op wat gestalk na worden de meeste moorden niet duidelijk of creatief in beeld gebracht. Vaak krijg je alleen de gevolgen van de dood te zien.
De film probeert ook het gevoel van de slasherfilms uit de jaren 90 terug te brengen, maar de personages worden voornamelijk neergezet als moderne jongeren. Ze praten vooral alsof ze vooral met sociale media bezig zijn, in plaats van bezig te zijn met ontsnappen aan een moordenaar. Dit maakt het voor de huidige generatie kijkers wellicht herkenbaarder, maar zorgt er ook voor dat de personages niet altijd even verstandig of sympathiek overkomen. Hierdoor blijft het soms lastig om echt met hen mee te leven.
De terugkerende personages uit de originele film dienen vooral als nostalgisch knipoogje en uitlegvehikel, maar voegen verder helaas niet veel bijzonders toe.
Ik geef de film als cijfer een:



Reacties
Een reactie posten