Wolf Man is een remake van de klassieke The Wolf Man uit 1941. Deze remake is geregisseerd en deels geschreven en geproduceerd door Leigh Whannell, regisseur van Upgrade en The Invisible Man reboot uit 2020.
Blake (Christopher Abbott) gaat samen met zijn vrouw Charlotte (Julia Garner) en hun dochter Ginger (Matilda Firth) naar zijn ouderlijk huis, die ze kunnen legen na het nieuws te hebben gehoord dat zijn vader is overleden.
Tijdens hun tijd rond zijn oude huis wordt Blake alleen aangevallen door een onbekend dier en raakt hij gewond. Wetende dat dit dier nog steeds rond het huis is, besluiten ze zich in te bunkeren tot de volgende ochtend is aangebroken. Tijdens deze nacht lijkt Blake zijn wond alleen erger te worden, waarna hij steeds meer lijkt te transformeren in iets onbekends.
Leigh Whannell weet met deze reboot van de klassieker ook weer een modernere variant te maken. Hij probeert de interesse goed vast te houden, maar heeft helaas ook wel wat langdradige kanten. Als je de originele Wolf Man film of de eerder remake uit 2010 kent, kun je wel ongeveer voorspellen waar het verhaal maar toe gaat. Zo kun je wel voor blijven lopen op het verhaal.
Leigh Whannell heeft wel wat creatieve punten aan de film toegevoegd door het ook meer te tonen vanuit hoe het veranderende slachtoffer van een weerwolf zich voelt tijdens een eerste transformatie. Hij toont zo hoe de wolf kanten zijn menselijke kanten langzamerhand beginnen over te nemen, totdat die uiteindelijk de control compleet verliest.
Voor de effecten heeft Leigh Whannell ook gekozen om zo min mogelijk CGI te gebruiken en de wezens met praktische make-up en verder kostuum elementen naar voren gebracht. Zo kan de uiteindelijke look wel wennen zijn en iets waar niet iedere weerwolven fan zich in kan terugvinden. Leigh Whannell heeft dan ook de remake van the Fly film als verdere inspiratie gebruikt. Zo is deze weerwolf meer een soort lichaamsaandoening geworden dan een echte weerwolf transformatie.
Het acteerwerk wordt ook passend neergezet door de castleden. Christopher Abbot heeft uren naar dieren filmpjes gekeken, om de dierentaal en houdingen meer te begrijpen en beter te kunnen nabootsen voor deze rol. Julia Garner speelt dan passend een verzorgende vrouw, maar ook een beschermende moeder. Door het script lijkt ze soms wel even haar dochter te vergeten tijdens de aanwezigheid van een weerwolf, of wanneer haar man ijkt te veranderen in een monster. Hier hadden ze wat kritischer op terug kunnen hebben gekeken.
Ik geef de film als cijfer een:
Reacties
Een reactie posten