Drop

Drop is een nieuwe mysteriethriller onder regie van Christopher Landon, bekend van Happy Death Day en Freaky. Het verhaal volgt Violet (Meghann Fahy), een recent alleenstaande weduwe, die voor het eerst weer op date gaat met Henry (Brandon Sklenar). Wat een gezellige avond had moeten zijn, verandert al snel in een zenuwslopend avontuur wanneer Violet bedreigende, anonieme berichten ontvangt. De afzender eist dat ze verschillende acties onderneemt, anders zullen haar dierbaren in gevaar komen. Terwijl ze haar best doet om te voldoen aan de eisen van de bedreiger, probeert Violet achter de identiteit van de afzender te komen en het mysterie te ontrafelen.

Het verhaal heeft een sterke, intrigerende basis. De spanning wordt goed opgebouwd en als kijker voel je je al snel verbonden met Violet, die gedwongen wordt keuzes te maken die haar in een moraliteitsdilemma plaatsen. De setting, een chic restaurant vol met verdachte figuren, versterkt het gevoel van onbehagen. Het mysterie rondom de anonieme berichten houdt de kijker constant in de greep, terwijl je zelf probeert te achterhalen wie de dader is. Waar Drop echter in de problemen komt, is bij de balans tussen het mysterie en de relatieontwikkeling. De film probeert de romantische date elementen te combineren met de spanning van de thriller, maar soms voelt het alsof de twee verhaallijnen niet goed samensmelten. De focus op Violet haar persoonlijke dilemma’s en de dreigende berichten zorgt ervoor dat de relatie tussen haar en Henry op de achtergrond raakt. Dit resulteert in een ongebalanceerde toon, waarbij de film zowel een romantische thriller als een misdaadverhaal lijkt te zijn, zonder volledig te slagen in beide genres. Bovendien worden er in de film verschillende flashbacks getoond, die het verleden van de personages verduidelijken. Helaas voelen deze momenten soms overbodig en als materiaal uit een andere film. Ze voegen weinig toe aan het verhaal en geven de film een onnodige, fragmentarische structuur. Het is duidelijk dat de schrijvers, die eerder werkten aan Fantasy Island en Truth or Dare, nog niet volledig in staat zijn om de spanning op een meeslepende manier vast te houden. Hoewel het schrijversduo probeert te verbeteren, blijven sommige plotwendingen voorspelbaar en voelen de onthullingen te snel aan. Wat de film echter wel sterk maakt, is de relevante thematiek rondom moderne technologie en hoe deze ons leven beïnvloedt. Drop speelt effectief in op de manier waarop mobiele telefoons en andere technologieën onze interacties beïnvloeden, wat de film een eigentijdse en realistische ondertoon geeft. Violet haar worsteling met haar persoonlijke problemen wordt ook krachtig neergezet door Meghann Fahy, die haar personage goed weet te dragen. Haar vertolking van een vrouw met een zwaar verleden die haar leven weer probeert op te pakken, maakt haar de emotionele kern van de film. Al met al is Drop een film die zijn potentieel niet volledig waarmaakt. De spanning en het mysterie zijn interessant, maar de voorspelbaarheid van de plot en de mislukte balans tussen de genres zorgen ervoor dat de film uiteindelijk niet volledig weet te overtuigen. Als de schrijfstijl meer verfijnd was en de verhaallijnen beter met elkaar waren verweven, had Drop een veel sterkere impact kunnen maken. Toch biedt de film een interessante kijk op de invloed van technologie op ons leven, wat het voor liefhebbers van het genre alsnog de moeite waard maakt om te bekijken. Ik geef de film als cijfer een: