Death of a Unicorn is een nieuwe horror komedie geregisseerd, geschreven en deels geproduceerd door Alex Scharfman, die met deze film zijn regiedebuut maakt.
Vader Elliot (Paul Rudd) en zijn dochter Ridley (Jenna Ortega) reizen samen naar een mogelijke nieuwe carrièremogelijkheid bij Odell (Richard E. Grant) een zieke man, voor wie Elliot zou kunnen gaan werken maar onderweg rijden ze per ongeluk een eenhoorn aan.
Ze nemen de aangereden eenhoorn mee naar Odell, zijn vrouw Belinda (Téa Leoni) en hun zoon Sheppard (Will Poulter), die Elliot willen beoordelen of ze hem geschikt vinden voor de baan. Alleen wanneer ze sporen vinden van de aangereden eenhoorn zien ze hier meer interesse en financiële opties in. Alleen of het vertrouwt, is de eenhoorn bij zich te houden en te bestuderen blijft, maar de vraag, want voor hen blijft het iets uit de onbekend natuur.
Met deze film tonen ze wel weer de menselijke aard, die alles doen om er als eigen soort van te kunnen profiteren. Ook al gaat dit ten koste van de natuur of bepaalde fauna. Zo toont de film we weer dat de mens de wreedste wezens op aarde kunnen zijn zolang ze ergens maar van kunnen profiteren.
Dat de film wordt ook wat verkeerd gepromoot als horror komedie en probeert soms zo ook over te komen. Eigenlijk is het meer een fantasie thriller met een paar kleine komische momenten en wat enge, maar het echt als een horror komedie beschouwen kun je beter niet doen, want dan kan de uiteindelijke film misschien wel wat tegenvallen.
Voor een regiedebuut weet Alex Scharfman wel goed een sfeer neer te zetten, alleen door de verkeerde promotie kan dit soms als wat door elkaar gehaald overkomen met wisseling tussen horror komedie en fantasie thriller. Als ze dit wat duidelijker hadden gehouden had het eindresultaat beter kunnen zij geweest. Hopelijk weet hij dit samen met de promotie van zijn volgende regiewerk wat beter te promoten en over te brengen. Met de visuele effecten weet hij de eenhoorn aardig geloofwaardig in beeld te brengen. Dit werkt het best in duistere scènes waar de CGI-effecten minder opvallen. Onverstandig genoeg toont hij de eenhoorn soms ook in belichte scènes. Bij deze scènes vallen de CGI-effecten beter terug te zien en gaat de geloofwaardigheid van de eenhoorn wat verloren.
Het acteerwerk wordt ook goed neergezet. Paul Rudd en Jenna Ortega werken als vader en dochter duo alleen zijn ze soms wat tegenstrijdig met elkaar waar de een meer om de eenhoorn en de natuur geeft terwijl de ander meer om de financiële mogelijkheden die ze met de eenhoorn kunnen behalen geeft. Richard E. Grant, Téa Leoni en Will Poulter zijn ook meer van de corrupte financiële winsten en mogelijkheden kant, ook al heeft dit slechte gevolgen voor de eenhoorn en de natuur. Will Poulter weet wel voor wat komische momenten te zorgen. Net als Anthony Carrigan, die meer voor stille komedie zorgt soms alleen met lichaamshoudingen en gezichtsuitdrukkingen als reacties op situaties in de film.
Ik geef de film als cijfer een:
Reacties
Een reactie posten